Πίκ, Βίλχελμ

(Pieck, 1876 – 1960). Γερμανός πολιτικός. Ξυλουργός στο επάγγελμα έγινε μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας το 1895. Ήταν οπαδός της αριστερής πτέρυγας του κόμματος, που είχε ηγέτες τον Κ. Λίμπκνεχτ, τη Ρ. Λούξεμπουργκ, το Φ. Μέρινγκ και την Κλ. Τσέτκιν, με τους οποίους συνδεόταν στενά. Για την πολιτική του δράση διώχτηκε και φυλακίστηκε πολλές φορές. Ο Π. έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην προετοιμασία και την καθοδήγηση της Νοεμβριανής επανάστασης του 1918 στη Γερμανία. Ήταν ένας από τους ιδρυτές του Κομουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, στο Συντακτικό συνέδριο του οποίου (1919) εξελέγη μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Eξελέγη, στη συνέχεια, πολλές φορές μέλος του Ράιχσταγκ, από το βήμα του οποίου προπαγάνδισε το πολιτικό πρόγραμμα του ΚΚΓ. Όταν επικράτησε ο φασισμός στη Γερμανία (1933) πήγε, με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, στη Γαλλία και εργάστηκε για τη δημιουργία μαζικού αντιφασιστικού κινήματος. Στη διάρκεια του B΄ Παγκοσμίου πολέμου, ανάπτυξε έντονη δραστηριότητα κατά του γερμανικού ιμπεριαλισμού και ως μέλος της εθνικής επιτροπήςΕλεύθερη Γερμανία αφιερώθηκε στη διαφώτιση των γερμανών αιχμαλώτων πολέμου στη πρώην ΕΣΣΔ, ιδιαίτερα των ανώτερων αξιωματικών. Μετά τον πόλεμο, συνέβαλε στην ίδρυση του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Kόμματος (1946), του οποίου και διετέλεσε πρόεδρος, με συμπρόεδρο τον Γκρότεβαλ μέχρι το 1954. Το 1949 εξελέγη πρόεδρος της πρώην Λ.Δ. Γερμανίας, θέση στην οποία παρέμεινε έως τον θάνατό του.